Bir Adın Kalmalı Geriye*

bir vedasız veda busesi…

bir adın kalmalı geriye
bütün sevda dolu hayallerin nihayetinde
bir nefes alacak kadar bir pencere
ve işte sadece bir adın kaldı bende

sen gittiğinde

yüreğimde bir felaket
gönlümde kopan koca afet
içerisine düştüğüm koyu gece gibi dipsiz gurbet
sözümü tutamadım, tutunamadım, affet!

içime fütursuzca oturan kaya gibi taş
ruhumun içerisinde adsız savaş
ve gözlerimden akan sonsuz yaş
bir de gönlümü yakan yangın, yavaş yavaş

sen gittiğinde

istedim ki; bir adın kalsın geriye
bütün sevda dolu hayallerin nihayetinde
bir nefes alacak kadar bir pencere
ve işte sadece bir adın kaldı bende

çünkü ne seni sevmesini bildim ne de ayrılabildim
umutlarım belki de
geri gelirsin diye
sönmemişti, sönemeyecekti herhalde

sen gittiğinde

beni affet!
ama müsaade et
senden bana bir hediye
bir adın, bir de sevdan kalmalı geriye

© yasemin

 

* aynı başlığı taşıyan Ahmet Hamdi Tanpınar’ın şiirinden esinlenirek yazılmıştır bu şiir